Category Archives: Algemeen

Opgepast: Dieven onder de kerstboom – gouden tip.

Perfect kerstcadeau !

De familie Slotje is een keurige familie slotenmakers. Maar schijn bedriegt, want de Slotjes hebben een groot geheim: ’s nachts zijn het allesbehalve keurige inbrekers. Opa Slotje is zelfs de wereldkampioen, al wordt hij een dagje ouder. Zijn grote concurrent Slinkse Sammie aast dit jaar op de wereldtitel, maar of het hem lukt die ook effectief te pakken te krijgen, ontdek je pas op het einde van dit hilarische voorleesboek. Intussen kidnapt Sandy Slotje een babykrokodil, breekt papa Slotje een been tijdens het oefenen op geluidloos sluipen, legt mama Slotje aan haar dochter uit dat liegen enkel mag tegen de politie en moet opa Slotjeeen dagje naar een bejaardentehuis om te oefenen voor als hij het echt niet meer weet. Marieke van Hooff schreef opnieuw een dik voorleesboek boordevol onvergetelijke personages en componeerde voor elk verhaal een liedje. Alle verhalen en bijbehorende liedjes werden met veel plezier ingesproken en -gezongen door Dieter Troubleyn, Ivan Pecnik, Anneke van Hooff en natuurlijk ook Marieke zelf. Henk van der Gugten debuteert met kleurrijke, prachtige prenten vol extra grappige details.

2 mooie minuten van dankbaarheid

Mamma Mia begon een kwartiertje later. Om 5 voor 8 trok ons hele gezelschap naar de artiestenfoyer en ging iedereen, cast, techniek, productie en musici in een (voor ons onvoorstelbare) orde voor de buis zitten. Een trompetist van de militaire blaaskapel laat op z’n koperwerk ’the last post’ over het volgelopen plein schallen. Al die mensen daar, jong en oud, van allerlei kleur, gender en allooi staan met een adembenemende intensiteit en welgemeende sereniteit, de blauwdruk van de gemeenschap te zijn. Even ben ik nog afgeleid door het kraanwerk dat filmisch uitzwaait en -zoomt over de mensenzee als ware het een scene uit The Hunger Games. Om dan in een waarachtige vanzelfsprekendheid, alsof ik al jaren één van hen ben, de 2 minuten stilte te bewaren, ter herdenking van de doden. Het respect voor en de dankbaarheid aan de mensen die gestorven zijn, opdat de dag daarop de bevrijding kan gevierd worden. En iedereen doet mee, zonder morren, een samenhorigheid om trots op te zijn. In België hebben we daar een voetbalploeg voor nodig.

Ik werk hier nu al een tijdje in Nederland. Sinds 2001 ben ik wel heel regelmatig een gastarbeider in een sector waar de kansen niet voor het grijpen liggen. Het zijn mooie kansen, en ik beantwoord dat aangeboden geluk met goed werk, regelmatig een broodje kroket, een boterham met pindakaas en hagelslag, een harde G en een gehemelte R. Ik betaal ook wel voor dat geluk met lange autoritten en het gemis van thuis. Maar ik ben vooral dankbaar voor de vrijheid die er bestaat, en die op 4 en 5 mei in de verf wordt gezet in een indrukwekkende traditie, waarbij de snelweg even leeg is omdat mensen stoppen om even stil te staan. Een vrijheid die ook voor mij zorgt dat ik mijn dromen kan realiseren.

Dieter

 

 

30 JAAR VTM

Als kind had ik een droom en in de zomer van 1987 leek die bereikbaarder dan ooit. In de krant stond een paginagroot testbeeld om medewerkers aan te trekken voor een commercieel TV station. Met het groen van achter mijn oren zou het huidige klimaatprobleem zo van de baan zijn, op mijn sollicitatie werd negatief doch vriendelijk en beleefd gereageerd. Mijn geduld werd op de proef gesteld tot de zomer van ’89. Je kon auditie doen voor een talentenjacht op VTM. NU OF NOOIT heette de show, de Vlaamse versie van Sandra Reemers’ Showmasters, bij ons gepresenteerd door Lynn Wesenbeek. Het was de Nederlandse productieploeg olv Guus Verstraeten die me die eerste TV kans gaf.

De grote doorbraak kwam er niet, de naïviteit en het rare kapsel moesten stapje voor stapje ingeruild worden voor realiteit en creativiteit, en vooral doorzettingsvermogen. 5 jaar duurde die leerschool. Ik kreeg m’n eerste plaatjes op TIEN om te Zien, draaide in een VTM joggingpakje overuren toen het woord ‘netwerken’ nog uitgevonden moest worden en was toch al de koning te rijk. Het was waanzin hoe het publiek reageerde op de nieuwe zender en z’n kakelverse sterren.

Het was knokken ook, maar in een sfeer van feesten en de sky is the limit. Het was een blijven geloven in jezelf, en hopen dat er ook iemand in jou geloofde. Roger Troch, de bezieler en organisator van VTM LEVENSLIJN was mijn talisman. Jaar na jaar hielp ik mee aan die campagne, jaar na jaar ging het een tikkeltje vooruit, in wat ik toen al een carrière wilde noemen. In het TV programma ZOMERKRIEBELS (1994) gaf Luc Appermont mij het broodnodige laatste zetje en 2 dagen later had ik een rol in de waanzinnig populaire soap FAMILIE.

Van de ene dag op de andere ging ik van de trap in de lift. VTM had op dat moment meer dan 50% van de kijkdichtheid. Het effect van die serie en mijn rol daarin zijn nog steeds voelbaar, of toch hoorbaar, als de wielertoeristen ’s zomers voorbij m’n huis fietsen. Nog geen jaar later leverde die beroemdheid me ook dàt op waar ik initieel van droomde: TV presentator worden. Ik maakte reisreportages voor GOEIEMORGEN en presenteerde naast Bieke Ilegems de ontbijtshow en later ook de zomerse quiz-on-the-road KEN JE VTM.

Uit dankbaarheid voor wat me mocht overkomen, startte ik  SOAPBAND op, een coverband met m’n zingende soapcollega’s. Wanda Joosten (familie Backeljau), Yvonne Ristie, Werner Desmedt, Truus Druyts en Marc Coessens (Wittekerke), Chadia Cambie, Jeroen Maes en Gunther Levi (Wat Nu Weer), Tanja Kloek, Guido Horckmans, Paulette Daelemans (Familie), Geert Hunaerts (Kotmadam),…

Roger Troch stak z’n nek uit, en Guido Depraetere beloonde op zijn beurt onze durf en inzet met de prime-time presentatie van de Levenslijn Marathon. De ultieme test voor de aanstormende talenten, werd gezegd.

Voor het eerst in al die jaren dacht ik dat het niet meer fout kon gaan. Algemeen directeur Luc De Leersnyder volgde ons zelfs op tour als we met de band weer een volgende stad platspeelden. Soapband was een bom en met de hulp van onze platenbaas en een paar handige commerciële jongens werden we 8 jaar lang een fenomeen aan de Belgische Kust met onze gratis zomerconcerten waar telkens duizenden mensen op af kwamen. Ongezien. Zeven jaar na de start van VTM deed ik die dingen waarvoor ik in de wieg gelegd was en verdiende er zelfs mijn brood mee. Twee dagen na de Levenslijnmarathon moesten oprichters Mike en Guido op een zijspoor en verliet Luc het huis aan de Medialaan. Ik zou er nog een paar jaar blijven hangen, en verbreedde in 2000 voorgoed mijn horizonten in Nederland. Wie weet dat ik ooit opnieuw een beschermengel tegenkom en bij één van al die TV- en radiozenders weer aan de slag kan. (Geef toe, er ooit bijgeraken als bleu, zonder ervaring of opleiding was een pak onwaarschijnlijker) .Al zal ik er ook heel wat mensen moeten missen… Els van den Abeele, Hilde Espenhout, Roger Troch, Guido Depraetere, Peter Van Dam, Hilde…

Ondertussen toch maar proficiat voor het merk, dat er nog steeds staat en duidelijk z’n publiek heeft. Ik voel het voor een deel aan als mijn eigen verjaardag. 30 jaar geleden mocht ik immers voor het eerst op TV, anders had ik NU wellicht NOOIT zo’n CV.

In de huid van … Sam Mamma Mia – Back Stage

Vorige week volgde de cameraploeg van Back Stage de voorbereidingen van Dieter Troubleyn voor één van de Mamma Mia shows.  Je krijgt een (h)eerlijk zicht achter de schermen van deze topmusical.

Oh, en deze week is er ook nog het Musical Awards Gala. Mamma Mia zit bij de laatste 3 voor de AD publieksprijs. Als je je stem nog niet uitgebracht hebt… https://www.admusicalawards.nl

 

MAMMA MIA al 50 volle zalen ver

Komende vrijdag, 26 oktober, is het avontuur van Mamma Mia Nederland al 50 concertdagen ver. En het is, tot nog toe, een ongelooflijk heerlijke rollercoaster geweest. Ok, het had ook dramatischer kunnen lopen, zeker als je weet dat ik 3 dagen voor de premiere gewoon door mijn knie zakte en daarbij meniscus en een pees scheurde. Met chemie, een strak verband, fysio-osteo-kiné en een koppigheid voorzien van  een vleugje narcisme om het momentum (de premiere) niet te willen missen heb ik het noodlot getart om maar kunnen zegevieren. Er zijn goeie commentaren verschenen: ‘Troubleyn zingt misschien wel te goed voor Sam’ als die ene andere: ‘geen één van de vaders kan zingen’. Het publiek leest (of gelooft) blijkbaar zo geen dingen want zit al elke avond rijendik te wachten om op het einde recht te veren en de echte appreciatie te leveren waar het ons om gaat: 1500 mensen die meefeesten op de door ons en de Abba hits gepresenteerde emoties en ambiance.

De kniepijn is stilaan overwonnen, het speelplezier heeft onvoorwaardelijk de bovenhand. Fijne collega’s, de knoflook van Antje en de pinda’s van Nurlaila, hun beider lipgloss en ons aller smintjes en frisks… En dan zijn er mensen die dachten dat wij (de vaders) opzagen tegen de lycra-pakjes en plateauzolen…niets is minder waar. We love it!

Maar wie is nu de echte vader van Sofie…

Ted Jones en het Geheim van Koning Midas

Dieter Troubleyn heeft zopas, nog maar eens een mooie stemrol kunnen toevoegen aan z’n indrukwekkend palmares in de dubbingsector. Sinds 2 mei kan je mee op avontuur met Ted Jones, met de stem van Dieter. In de originele versie is die eer weggelegd voor Oscar Barberan. Geniet hier alvast van de trailer, en straks in de bioscoop!

Ted Stones heeft na zijn vorig avontuur het normale leven als bouwvakker terug opgepakt. Wanneer zijn vriendin-archeologe Sara (stem van Eline De Munck) – waar hij stiekem een oogje op heeft – hem opbelt om een presentatie van haar bij te wonen in Las Vegas, springt hij meteen op het vliegtuig. Sara heeft een papyrus gevonden dat de weg naar de halsketting van Koning Midas, die volgens de legende alles wat hij aanraakte in goud kon laten veranderen, op staat. Maar Sara wordt ontvoerd door een rijke schurk die de halsketting voor zichzelf wil. Samen met Belzoni de papegaai en Bieber de hond beleven ze de gekste avonturen over de hele wereld om Sara te redden.

 

Ga te biechten bij Dieter Troubleyn (nog 3x Magdalena)

MAGDALENA – MUSICAL 

Kunst is niet tonen wat je kan, maar wat je bereikt bij je publiek. Verontwaardiging, verdriet, medeleven, …emoties. De jonge mensen van de Singingfactory zijn daar meer dan eens in geslaagd. Hun performing en samenzang is van een niveau dat kan tippen aan de betere pro’s. Dat belooft een mooie theater- en muziek toekomst voor al dat jong geweld (Lien Van Den Bossche, Emma Vanthielen en Fiene Zasada in de hoofdrollen). Maar eerst waren er natuurlijk de schrijnende verhalen van al die jonge meisjes door de decennia heen in de Ierse Laundry kloosters. De duizenden onfortuinlijke meisjes waren daar terechtgekomen voor een zogezegde opvang omdat ze thuis niet konden aarden, ongewenst zwanger waren,…In plaats van te kunnen genieten van een veilig onderkomen en educatie bij de nonnen, werden ze uitgebuit, mishandeld, misbruikt,…om over de schandalige adoptiepraktijken nog maar te zwijgen. Of erger…de ontelbare moorden op hun pasgeboren baby’s. Maak daar maar eens een musical van, dachten An Lauwereins en Dieter Troubleyn bij de voorstelling van het project waarin zij als Moeder Overste en Father Walsh zouden fungeren. Wel, nog zo’n jonge leeuw, Wanne Synnave (21), is daar in geslaagd. Met zijn script neemt hij sinds vorige donderdag z’n uitverkochte zalen op sleeptouw in een emotionele rollercoaster, muzikaal  geholpen door de wederom meesterlijke Sam Verhoeven en zijn hemelse composities. Regisseur Rudi Giron krijgt de prijs voor een magistraal geduld, waardoor hij alles geloofwaardig en met beperkte middelen toch maar mooi heeft klaargekregen. De talloze mooie kritieken liegen er niet om. Wie ook nog te biechten wil bij Dieter Troubleyn, moet snel zijn. Komende zaterdagmiddag spelen ze nog de enige -nèt niet- uitverkochte Magdalena in het Zuiderpershuis.

Boek nu je tickets, zodat je mee kan bewieroken. www.singingfactory.be

Dieter Troubleyn is blind

Zijn slapen vergrijzen, z’n gewrichten kraakten deze winter nog Gaston’s gewijs door Flanders Expo en hij moet dringend iets aan zijn bijziendheid doen. Ondertussen werkt Dieter ‘op den tast’ bij het EWT. Daar speelt hij de blinde Alex, die samen met z’n makkers: stomme Ben (Frank De Kaey) en dove Danny (Marc Verbruggen) op vrouwenjacht gaat. Met wat technologische hulp weten ze hun handicap in eerste instantie te verbergen. Maar de hilarische misverstanden met Leah (Daisy Thys), Angelina (Maike Boerdam) en Julie (Linda De Ridder) stapelen zich op. Veel vuile praat, waanzinnige toestanden en een publiek aan de zuurstof van het lachen. Echt veel tickets zijn er niet meer, want het EWT heeft al een tijdje een gemiddelde zaalbezetting van ruim 90%. En toch moet u dit gezien hebben. Al is het om door te vertellen aan Dieter, want hij speelt met z’n ogen dicht. De Bonobo’s, een vuilgebekt stuk van Laurent Baffie in regie van Jeroen Maes.  Kijk hier naar de knotsgekke preview:

 

 

Action/Crime TORONTO FILM FESTIVAL

MOTEL MOTEL Ellen J. Babeliowsky

20 oktober is het zover. MOTEL MOTEL, de mysterieuze kortfilm van Ellen J. Babeliowsky waar Dieter Troubleyn de hoofdrol in speelt, wordt dan vertoond op het Action/Crime TORONTO FILM FESTIVAL. Dat is dus het buitenland, Canada, om niet te zeggen: GEWELDIG. Want he, als je nu zou kunnen kiezen tussen Oostende zeg maar en Canada… You rock Ellen!

 

De Kampioentjes op DVD.

De KampioentjesDe Kampioentjes is de leukste 3D-animatiefilm voor jong en oud van regisseur en Oscarwinnaar Juan José Campanella (El secreto de sus ojos, ook wel The Secret in Their Eyes) en de makers van Verschrikkelijke Ikke. De film neemt alle kleine én grote voetbalvrienden mee in een volledig nieuwe, prachtige en unieke wereld vol voetbal op het grote scherm. Tafelvoetbalspelers die tot leven komen? De wonderen zijn de wereld nog niet uit; je moet er alleen in geloven! De Kampioentjes is een leuke film voor alle leeftijden met de Nederlandse stemmen van échte voetballiefhebbers Ronald de Boer, Jan van Halst en Dieter Troubleyn.